از آن روزی که اینترنت بنا شد زن خونه ز مرد خود جدا شد . نه چای آماده و نه استکانی دریغ از پختن یک لقمه نانی . سر صبحی که پی جو تا سحرگاه موبایلش روشنه هر گاه و بی گاه . گهی اینترنت و واتس آپ و گه چت پیامک میزنه این خط به اون خط . خیالش نی بچه ش داره میمیره خوراکش خورده یا اینکه نخورده . خیالش نی که مردش خسته و زار میاد خونه شبانگاهان سر کار . سرش توی موبایلش هی میخنده پیامک میزنه خالی میبنده . بجای همدمی با مرد خونه موبایلا روز و شب همدمشونه . الهی این موبایلا را تو بشکن دل بیچاره ی مردا رو نشکن . قدیما مرد و زن همراه و همدل حالا همدم شده خط ایرانسل . الهی کابل اینترنت جدا شه موبایلا از دست زن ها رها شه . از آن روزی که این تلگرام بنا شد زن خونه ز مرد خود جدا شد