در برف ، سپیدی پیداست .

آیا تن به آن می دهی ؟

بسیاری با نمای سپید نزدیک می شوند که در ژرفنای خود نیستی بهمراه دارند .

ارد بزرگ

و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمی آرد و برف نا امیدی بر سرم یکریز می بارد

چگونه بگذرم از عشق ، از دلبستگی هایم ؟

چگونه می روی با اینکه می دانی چه تنهایم ؟

وقتی بهت گفتم : دلتنگ تو هستم ، به شانه ام زدی تا دلتنگیم را تکانده باشی !

به چه دلخوش کرده ای ؟ تکاندن برف از شانه آدم برفی ؟

تو اگر باز کنی پنجره ای سوی دلت میتوان گفت که من چلچله باغ توام .

مثل یک پوپک سرمازده در بارش برف سخت محتاج به گرمای توام

باور کن
اگر نیایی،
همین اتفاق ساده پاییز به باغ نمی رسد
برگ ها در بهار پیر می شوند
تمام سردی سفید زمستان را باد با خود می برد
و دیگر باید برف را با خاطره نوشت

تن تو
چون یک فنجان شیر قهوه است
خوش رنگ و خوش عطر
و در آغوش گرفتن تو مطبوع است
چون نوشیدن شیر قهوه
در ساعت پنج عصر یک روز سرد زمستان

وقتی می‌آمدی دلم می‌خواست
بهار شده باشد
یا پاییز یا زمستان یا..
هرچی!
.
وقتی می‌آمدی
دلم می‌خواست
بیایی.

زندگی را ورق بزن
هر فصلش را خوب بخوان
با بهار برقص
با تابستان بچرخ
در پاییزش عاشقانه قدم بزن
با زمستانش بنشین و
چایت را به سلامتی نفس کشیدنت بنوش…
زندگی را باید زندگی کرد، آنطور که دلت می گوید.
مبادا زندگی را دست نخورده برای مرگ بگذاری!

وقتی برای اولین بار
دستم را مﯽﮔﯿﺮی
دلم برای دستانم میسوزد
چه زمستانهای سختی را گذراندند
وقتی نبودی…

شال و کلاه را
برای خودت بافتی
خیالت را
برای من