زهی آن عبد خدایی که خدایی‌ست جلالش
صلوات از طرف خالق سرمد به جمالش
حسن بن علی این نجل جواد بن رضا را
که درود از علی و فاطمه و احمد و آلش

سامرا خاک گل ماست خدا می داند
خاک من از گل مولاست خدا می داند
نظر از سامره بردار دلم را بنگر
حرم عسگری اینجاست خدا می داند

قمر بارونه امشب ، لبا خندونه امشب
ز شادی هر فرشته ، غزل می خونه امشب
دل شده اسیر ، به راه او فقیر
گداها جمع بشید ، آمد امیر
یاس حیدری ، عزیز داوری
امام عسکری ، خوش آمدی

تموم آرزوی دلها ، امام ِ عسکری یا مولا
شرف و آبروی دلها ، امام ِ عسکری یا مولا

قراره کار تو دلبری باشه
.
کار ما کنارت نوکری باشه
چیه بهتر از اینکه لقب ما
.
گدای امام عسگری باشه

ربیع الثانی ودر هشتم آن دل شاد است
شیعه از بند غم وغصه یقین آزاد است
در مدینه شده در بیت نقی(ع)غوغایی
شادی اهل ولابهر یکی میلاد است
پسر هادی شیعه گل سوسن آمد
نام نیکش حسن وحسن زاو آباد است

اﻭﻣﺪﻩ اﻭﻧﻴﻜﻪ ﺩﻟﺒﺮﻩ
ﻭاﺳﻪ ﻣﺎ ﻣﻮﻻ و ﺳﺮﻭﺭﻩ
اﻭﻣﺪﻩ اﻭﻧﻴﻜﻪ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﺵ
اﺯ ﻫﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﻝ ﻣﻴﺒﺮﻩ
ﻣﻼﻳﻚ ﻣﻴﺪﻥ ﺧﺒﺮ
ﺭﺳﻴﺪ اﺯ ﺭاﻩ ﻳﻚ ﭘﺴﺮ
ﺧﺪا ﺩاﺩ ﺑﻪ اﻫﻞ ﺑﻴﺖ
ﻳﻪ ﮔﻠﻲ ﻣﺜﻠﻪ ﻗﻤﺮ

تو آسمونا به پاس هلهله
شده ولوله
داره ولیمه می ده خود فاطمه
لطف الهی در کمونه
دل می خونه
میلاد بابای صاحب زمونه
سر زد ماه دلبری – می خونن حور و پری
مولا یا حسن عسکری

توی رویاهام صفای سامرا می بینم
روبروی اون ضریح شیش گوشه می شینم
الهی بیام تو سرداب مقدس بمونم
دعای فرج برا مهدی زهرا بخونم

باران کرامت خدا می بارد
نور از نفس فرشته ها می بارد
صد دسته گل محمّدی باز امشب
بر صحن و سرای سامرا می بارد

نفسم در نفست باز خدایی شده است
سومین بار دلم ابن رضایی شده است
نام تو بردم و در لوح ملائک دیدم
یازده بار دلم راهنمایی شده است